پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

فرشاد مومنی که در نشست موسسه مطالعات دین و اقتصاد و با عنوان «بررسی رویکرد‌های نظری و تجربی در استقرار نظام ارزیابی صندوق‌های بازنشستگی کشور» سخن می‌گفت، با تاکید بر فوریت حل بحران این صندوق ها، این بحران‌ها را ناشی از سیاست‌هایی مانند تعدیل ساختاری اقتصاد ایران و نگاه چرتکه‌ای به این صندوق‌ها دانست و از فساد و مدیران نالایق در این صندوق‌ها انتقاد کرد. وی بیان داشت که در نظام تصمیم گیری ما افرادی هستند که شخصا آدم‌های محترمی هستند، اما صلاحیت تخصصی در زمینه اقتصاد توسعه ندارند. استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت، در شبکه‌های مجازی نطق قدیمی آقای رییس جمهور فعلی را می‌بینیم که می‌خواهد به دولت قبلی طعنه بزند و خطاب به دولت قبل می‌گوید «شما کاری کردید که قیمت دلار به ۵ هزار رسیده است»، ولی الان وقتی قیمت دلار را می‌بیند، چه حالی می‌شود؟ گزارش بدهد که چه تحویل گرفته، چه وعده داده و کارنامه اش چیست؟ شرم نمی‌کنند و راحت می‌گویند که از افزایش نرخ ارز سود نمی‌بریم و نقشی در آن نداریم.

در طی شش ماه گذشته تنش‌ها در امتداد مرز اسرائیل و لبنان به شکل قابل توجهی افزایش یافته است. اسرائیل اکنون ۱۰۰ هزار نیرو به سمت مرز‌های شمالی یعنی محل رویارویی با گروه حزب الله گسیل داشته و درگیری‌ها در این منطقه مدام رو به افزایش است.

وزیر امور اقتصادی و دارایی در آیین امضای قرارداد واگذاری مالکیت باشگاه استقلال و پرسپولیس، با تاکید بر اینکه دولت نسبت به اصل مشارکت مردم و بخش غیردولتی در اقتصاد اراده جدی دارد، بیان داشت که دولت سیزدهم دولت خاتمه پروژه‌های ناتمام است و .... استراتژی که به اعتقاد کارشناسان و در صورت تعهدمندی دولت به پیگیری برنامه محور آن، می‌تواند بعنوان حرکتی قابل تامل و موثر بر توسعه در کشور قلمداد شود. دیگر نکته قابل ذکر اینکه، دو سازمان تامین اجتماعی و سازمان امور مالیاتی متاسفانه از اختیارات قانونی خود جهت اعمال فشار بر فعالان اقتصادی استفاده نموده و بنوعی به اسم اخذ بدهی بیمه یا مالیاتی، اقدام به بستن حساب‌های فعالان اقتصادی حقیقی و حقوقی می‌کنند. موضوعی که ضمن افزایش نارضایتی‌ها در سطح ملی، ضربات جبران ناپذیری را بر پیکره اقتصادی کشور و فرآیند تولید در بنگاه‌های و اصناف وارد می‌نماید. نکته جالب اینکه، هیچ توجهی به دیون ممتازه و بحث حداقل درامد مستثنی دین هم نمی‌شود. تجربه نشان داده است که این دو سازمان فاقد عقلانیت همه جانبه بین بوده و مطالبه معوقات بدهی ها، محور اقدامات انهاست. به دولت توصیه می‌شود به منظور کاهش نارضایتی ها، کاهش پاره‌ای پیامد‌های امنیتی در آینده، به حرکت در اوردن چرخش تولید در سال جهش تولید با مشارکت مردم، دستورالعملی را برای ساماندهی اختیارات ماده ۵۰ تامین اجتماعی و سازمان مالیاتی کشور خصوصا در بستن حساب، برگشت چک بدهکاران و توقیف خودرو، مصوب و ابلاغ نمایند. هشدار می‌دهیم که کم توجهی به این مهم، برای کشور هزینه امنیتی به بار می‌آورد. سربسته عرض شد.

دانیال شمسیان، عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران می گوید: در حال حاضر فقط جیبوتی، سومالی و ایران هستند که یک روز تعطیل دارند. در سایر کشور‌های دنیا از جمله کشور‌ها مسلمان جمعه و شنبه را به عنوان روز تعطیل داریم و در دیگر کشور‌ها نیز شنبه و یکشنبه تعطیل هستند. توجیهاتی که برای تعطیلی پنجشنبه شده ضد دین هم هست، چون دین اسلام توصیه به تلاش می‌کند و هر تصمیمی که منجر به آسیب به معیشت مردم شود، از نظر دینی هم مردود است.

وقتی سیاست‌ها با منافع خاص استمرار پیدا می‌کند و تغییر و اصلاحی در آنها صورت نمی‌گیرد، معنی‌اش این است که ذی‌نفعان بد کار کردنِ اقتصاد، از قدرت سیاسی بالایی برخوردارند و انبوه بازندگان این وضعیت، از اثرگذاری بر سیاست‌ها در جهت منافع عمومی، ناامید هستند. نکته نگران‌کننده‌ این است که این تعادل، به بهای کوچک‌تر شدن کیک اقتصاد تداوم می‌یابد.چشم‌انداز فساد در اقتصاد ایران در گفت‌وگوی نوید رئیسی با مسعود نیلی حاوی اطلاعات خوبی در این خصوص است.

اللّهیار صالح (۲۷ اردیبهشت ۱۲۷۶ آران و بیدگل – ۱۲ فروردین ۱۳۶۰ تهران) سیاستمدار، وزیر، سفیر، نماینده دوره ۱۶ و ۲۰ مردم کاشان و آران و بیدگل در مجلس شورای ملی و از رهبران جبهه ملی ایران و حزب ایران بود. صالح چند روز پس از کودتای ۲۸ مرداد از مقام سفارت استعفا داد و از قبول شغل در کابینه کودتا خودداری کرد. صالح بعد از کودتای ۲۸ مرداد چند سالی در انزوا بود. اللّهیار صالح در همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی در ایران به همراه داریوش فروهر حاضر شد و به برقراری نظام جمهوری اسلامی در ایران رأی داد. وی در برابر دوربین تلویزیون گفت: خوشحالم که پیش از مرگ به جمهوری اسلامی رای می‌دهم.

تالکوت پارسونز و آنتونی گیدنز تلاش کرده اند تا به یک پرسش کانونی در جامعۀ سرمایه داری پاسخ دهند: با افزایش ثروت ملی و ثروت طبقۀ سرمایه دار، چگونه می‌توان عامۀ مردم را نسبت به کشور، تعلق خاطر آن‌ها به نظام سیاسی/اقتصادی، حفظ قرارداد اجتماعی و نظم عمومی تداوم بخشید؟ در پاسخ باید گفت که در اقتصاد سیاسی کشورها، سه بازیگر اصلی وجود دارد: حاکمیت، بخش خصوصی و عامۀ مردم (مصلحت عامه). سرنوشت سیاسی کشور‌ها تحت تاثیر دینامیکی است که در میان این سه بازیگر وجود دارد. ادبیات جهانی، واژه حکمرانی (تعامل دولت، بخش خصوصی و حقوق عامه) را بعنوان مبنای کنش متعادل و پیش رونده در حوزه‌های مختلف، مورد پذیرش قرار داده است. در خصوص ایران و در حوزه اقتصاد، این سوال مطرح می‌شود که چگونه با رویکرد حکمرانی، می‌توان اقدام به کاهش تورم دو رقمی در کشور نمود؟ در پاسخ باید گفت که، با توجه به هزینه‌های فزایندۀ نهاد دولت و ناترازی نظام بانکی، منابع مالی برای سرمایه گذاری در تولید و زیرساخت‌های کشور بسیار محدود بوده و یا به علت محدودیت استخراج و مشکلات فروش نفت، به حداقل رسیده است. برای حاکمیت، حفظ وضع موجود با اندکی تعدیل‌های مقطعی تنها راهبرد واقع بینانه خواهد بود، زیرا اصلاحات بنیادی اقتصاد کشور، خانه تکانی‌های جدی سیاسی، فرهنگی و امنیتی به همراه خواهد داشت و ائتلاف‌های متفاوت سیاسی را به وجود خواهد آورد. طبعاً هیچ حاکمیتی با دست خود ساخت قدرت خود را متزلزل نمی‌کند ضمن اینکه در گونه شناسی لذاتِ متصورِ بشر، هیچ لذتی بالاتر از لذت قدرت قرار نمی‌گیرد. حفظ وضع موجود، توان اجرای یک راهبرد دراز مدت را ندارد، اما با تعدیل‌های ماهانه و شکار فرصت‌های کوتاه مدت، قابلیت عملیاتی شدن را دارد.

یکی از سناریو‌های قابل تحلیل در برخورد بین ایران و اسرائیل، درگیری مستقیم است. هرچند این سناریو بدلیل حمایت بلاقید آمریکا از اسرائیل و مطرح شدن تئوری توازن قوا، چندان مورد تاکید نیست (آمریکا بدلیل حمایت حاکمیت آن کشور یعنی لابی ۵۰۰ نفره سرمایه داران یهود از اسرائیل و هم پیمانی امنیتی ایالات متحده با اسرائیل در قالب همکاری موساد با سیا، در هر شرایطی، پشتیبان مستقیم اسرائیل در درگیری مستقیم خواهد بود)، اما باید بدان توجه کافی با حساسیت بالا صورت پذیرد. دومین نکته در مقایسه قدرت نظامی دو کشور، پرهیز از کمیت گرایی و عدد و رقم بازی است (گزارش منعکس شده متاسفانه دارای آفت شدید کمیت گرایی است). اسرائیل در توان فعالیت چریکی، حملات غافلگیر کننده، توان حملات هوایی، توان دفاع موشکی، جنگ با کنار نهادن قوانین و استفاده از سلاح‌های ممنونه یا ورود به حوزه‌های ممنوعه جنگ، حمایت بلاقید آمریکا از این کشور، دست برتر نسبت به ایران دارد. جمهوری اسلامی ایران در حوزه‌های موشکی، گستردگی حامیان منطقه‌ای، توان ضربه زدن فرامرزی، توان ایجاد بسیج عمومی، جنگ الکترونیک، بشدت قویتر از اسرائیل است. حال در چنین میدان نیرویی، باید تئوریسین‌های نظامی کشور را موظف به طراحی راهبرد‌های دفاعی- تهاجمی، برای زمین گیری دشمن با نظرداشت به فاصله بین دو کشور و نداشتن مرز‌های مشترک نمود. مجددا تاکید می‌گردد که صرف توجه به عدد و رقم در تسهیلات و نفر، نمی‌تواند عاملی برای طرح ریزی آرایش جنگی باشد. همچنین موکدا بیان می‌شود که جنگ مستقیم بین ایران و اسرائیل، اشخاص ثالث منفعت برنده دارد؛ لذا باید بین ضربه تادیبی متقابل و جنگ مستقیم نیز، بشکلی عمیق اندیشید.

وزیر اقتصاد از وضعیت مطلوب ایران در حوزه بدهی‌های خارجی خبر داده و گفته «وضعیت دولت ما از نظر بدهی از آمریکا، ژاپن، ایتالیا و هفت کشور بهتر است». گفته‌ای که این سؤال را ایجاد می‌کند که آیا وزیر اقتصاد، اقتصاد نمی‌داند؟ در شرایط اقتصادی که کشور در چرخه ای معیوب از رانت و انحصار و اقتصاد سیاسی ضد تولید، گرفتار شده و یکی از راه های خروج از بن‌بست ، جذب سرمایه جدید و احتمالا دریافت تسهیلات خارجی، با رویکرد توانمندسازی و تسهیل در تحقق رشد هشت درصدی منجر به خروج از بحران اقتصادی است، وزیر اقتصاد از چه چیزی حرف می زند؟ برخی از کارشناسان اقتصادی معتقد هستند که کشورهای دنبال کننده اقتصاد پویا ، سراغ بدهی خارجی می‌روند و با این کار نرخ رشد اقتصادی خود را بهبود می‌دهند. حال مشخص نیست که در چنین شرایطی چرا وزیر اقتصاد باید به کاهش بدهی خارجی افتخار کند؟ آیا منظور وی ، نوعی ویترین چینی بر اساس شاخص های اتمیسم و منفرد اقتصادی ( با عدم نظرداشت به کلیت اقتصاد و ماهیت هم بند و یکپارچه ان) بوده است؟ یا اینکه با توجه به رشد پائین اقتصادی کشور و عدم توان پاسخگویی به پرداخت اصل و فرع بدهی و همچنین وجود رانت و فساد اقتصادی، پرهیز از ابتلا به بدهی خارجی را مفید ارزیابی کرده اند؟

تجهیزات پزشکی ساخت متخصصان ایرانی و شرکت‌های دانش‌بنیان باعث شده، مردم دستاورد‌های این حوزه را در بسیاری از موارد به‌خوبی احساس کنند؛ تولید ونتیلاتور، شتاب‌دهنده خطی، سی‌تی‌اسکن، مانیتور علائم حیاتی، ماشین بیهوشی و دستگاه‌های سونوگرافی و اکوکاردیوگرافی و بسیاری از تجهیزات پیشرفته دیگر که موجب دلگرمی مردم برای توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان شده است. اما نکته غم انگیز داستان، کم توجهی به تولیدات داخل (داستان بعضی از رانت طلبی‌ها و کنار زدن شرکت‌های دانش بنیان و گرایش به سمت واردات، بشکل خاص توسط قوه قضائیه و حتی دفتر مقام معظم رهبری در حال دنباله گیری است) و عدم توازن در میزان تخصیص ارز به شرکت‌های مختلف است. از بین لیست شرکت‌ها، گروه تجهیزات پزشکی که اقدام به واردات می‌کنند، حدود ۱۲ درصد از میزان ارز تخصیصی در بخش دارو و غذا و تجهیزات پزشکی به ۹ شرکت (آمار از سال ۱۳۹۷ تاکنون) اختصاص دارد که شش شرکت آن خصوصی هستند و اطلاعی از وضعیت مالیات پرداختی، اشتغال، قیمت واقعی خرید و فروش کالا (نه قیمت اظهاری) و مواردی همانند در قالب داده‌های بدست آمده از راه رصد و بازرسی و راستی آزمایی، در دست نیست.

در شرایطی که استان زنجان از منابع آبی متعددی برخوردار است، اما پروژه احداث ۵۱ سد روی حدود ۲۰ رودخانه این استان، به جای این که به تامین آب مورد نیاز برای شرب، کشاورزی و صنایع زنجان کمک کند، عملا می‌تواند بحران کم‌آبی استان را تشدید کند، زیرا بیشتر سدهای در حال ساخت، یا مجوز محیط‌زیستی ندارند یا شروط ذکرشده در مجوزهای زیست‌محیطی صادره، در فرآیند احداث آن‌ها رعایت نشده است.

براساس سند چشم‌انداز ۲۰ ساله که در سال ۱۴۰۴ به اتمام می‌رسد(۱۳۸۴-۱۴۰۴)، میزان خطوط ریلی کشور باید به ۲۵ هزار کیلومتر می رسید اما تا پایان سال ۱۴۰۱ کل طول خطوط ریلی کشور به حدود ۱۵ هزار کیلومتر رسیده است. به‌دلیل تزریق اندک منابع، سالی حدود ۲۰۰ کیلومتر مسیر ریلی ساخته می‌شود اما در صورت تأمین مالی این رقم به ۵ برابر قابل افزایش است. الزامات مربوط به توسعه فوری ۲۶۰۰ کیلومتر خط ریلی باعث شد که با استجازه اخذ شده از مقام معظم رهبری، امکان تهاتر نفتی برای توسعه شبکه حمل و نقل ریلی مهیا شود. در چند روز پیش میعاد صالحی مدیرعامل راه‌آهن گفت که پس از ۲ سال و نیم پیگیری مستمر نخستین واریزی از محل استجازه رهبری برای تهاتر نفت به‌حساب شرکت راه‌آهن واریز شد که این واریزی‌ها در سال جدید مستمر خواهد بود. سوال اینجاست که با توجه به تعیین و مشخص شدن پیمانکاران و ادعاهای صورت پذیرفته درباه آماده بودن روندهای اجرایی و غیره، چرا مبلغ تهاتر نفتی ، زمان بندی مرحله ای تحویل پروژه و مواردی همانند در هاله ای از ابهام است؟ آیا دوستان قصد دارند با عقب اندازی پروژه دکان هایی جدیدی در قالب متمم قرارداد ، به روز رسانی مبلغ قرارداد و غیره برای خود باز کنند؟ وضعیت نظارت بر اجرای پروژه های توسعه ریلی و نوسازی ناوگان به چه صورتی است ؟

حاشیه و متن فوتبال ، ارتباطات جدایی ناپذیری با همدیگر دارند. اما برخی از حاشیه های این ورزش، واقعه پر رنگ تر از اصل شده و انسان را به تاسف وا می دارند. نظیر مقاومت وزارت ورزش از شفاف سازی درباره درخواست هزینه یک همتی برای بازسازی ورزشگاه فوتبال مجموعه آزادی و روپایی زدن مهدی تاج در برنامه تلویزیونی. از این حاشیه ها که بگذریم، سال 1402 با دو حاشیه فوتبالی دیگر، به انمام رسید. مهاجرت محمدرضا احمدی (گزارشگر فوتبال) به کانادا و حمله به بازیکنان نساجی با اسپری فلفل توسط فردی با هویت معلوم در دیدار فوتبالی ایمان سبز شیراز با نساجی مازندران در شیراز.

فرشید فرخ‌نژاد به عنوان مدیرعامل جدید بانک ملت انتخاب و معرفی شد.پس از مرگ رضا دولت‌آبادی مدیرعامل پیشین بانک ملت، دکتر فرشید فرخ نژاد با تصمیم هیات مدیره این بانک و اخذ تاییدیه از سوی وزارت امور اقتصادی و دارایی، بانک مرکزی و سایر مراجع، به عنوان مدیرعامل جدید بانک ملت معرفی شده است.

یک مدیر با ده‌ها پروژۀ عقب‌افتاده، یک کارگر ساده با کوهی از بدهی و یک خانم خانه‌دار که درگیر رژیم‌گرفتن است چه شباهتی با هم دارند؟ این افراد همه دچار کمبود، فقر و کمیابی‌اند. یکی زمان کافی ندارد، یکی بی‌پول است و دیگری نیز کالری‌هایش را محدود کرده. کمبود، فقر و کمیابی به شکلی اعجاب‌آور ذهن همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مولاینیتن و شفیر، متکی به آخرین یافته‌های علوم رفتاری و اقتصاد، تبیین می‌کنند که چطور ابعاد مختلف زندگی ما تحت تأثیر ذهنیت کمبود، فقر و کمیابی است؛ همچنین آن‌ها توضیح می‌دهند که چطور سازمان‌ها و تک تک افراد می‌توانند فقر، کمبود و کمیابی را مهار کنند تا به موفقیت و رضایت بیشتری دست یابند (جمله کلیدی در ابتدای این بخش به چشم می‌خورد: «خطا اجتناب‌ناپذیر است، اما می‌توان جلوی سانحه را گرفت». رهنمود‌ها شامل سه فصل «بهبود زندگی فقرا»، «مدیریت کمیابی در سازمان‌ها» و «کمیابی در زندگی روزمره» است). یکی از اصطلاحات جالب کتاب، تونل است. به این معنی که فرد دچار کمیابی، همیشه مجبور است روی یک بعد از زندگی خود تمرکز کند. مثلا فرد فقیر تنها باید به فکر ادای قرض و پرداخت قسط‌های وامش باشد و گاهی برای پرداخت یک وام، وام دیگری بگیرد. فرد کم‌برخوردار با هر چیزی که می‌خرد در ذهنش حساب می‌کند از خرید چه چیز‌های دیگری محروم شده است. مولاینیتن و شفیر این مسیر اجباری تک بعدی را به یک تونل تشبیه کرده‌اند. ورود به تونل البته مزیتی نیز دارد: تمام تمرکز فرد تنها به یک‌جا و یک مسیر معطوف می‌شود؛ اما محرومیت از ابعاد دیگر و عقب‌ماندگی در سایر عرصه‌های زندگی، ضرر جبران‌ناپذیری به فرد خواهد زد. در این حالت فرد فرایند غفلت را تجربه می‌کند. او توانایی درک درست شرایط را از دست می‌دهد، گاهی هزینه‌ها را بزرگ‌تر از آن‌چه هست برآورد می‌کند و زیان‌های بلندمدت و گاهی دائمی به خود می‌زند. فرد مجبور می‌شود برای جلوگیری از فروپاشی و شکست قطعی، منافع آنی را بر منافع آتی ترجیح دهد و فرصت‌های برگشت‌ناپذیر را از کف بدهد.

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران گزارش مشارکت زنان در عرصه‌های مدیریتی و تصمیم‌گیری در ایران را منتشر کرد. در این گزارش آمده است که علاوه بر پرداختن به این مهم (مشارکت زنان در عرصه‌های مدیریتی) در قانون اساسی، اسناد بالادستی و سیاست‌های کلی نظام، رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز به کرات بر اهمیت حضور زنان در جامعه و مسئولیت‌های اجتماعی و نقش‌آفرینی این قشر مهم از جامعه تأکید فرموده‌اند. در دیدار اخیرمعظم­له با اقشار مختلف بانوان در دی ماه ۱۴۰۲، ایشان در این خصوص فرمودند: «حضور زنان در مشاغل مختلف مدیریتی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هیچ محدودیتی ندارد و ملاک، شایسته‌سالاری است. در جایی مانند وزارت یا نمایندگی مجلس اگر بانوی مجرّب و کارآمد بهتر و شایسته‌تری وجود دارد، از نظر اسلام هیچ محدودیتی برای تصدّی او وجود ندارد».

مدیر کل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال اعلام کرده است که در پاییز ۱۴۰۲ نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان ۱۱.۴ بوده است. نرخ مشارکت کاردانی در سال ۱۴۰۱ معادل ۵۰ درصد، نرخ بیکاری آن‌ها ۱۰ درصد، نرخ مشارکت کارشناسی حدود ۴۸ درصد و نرخ بیکاری آن ۱۵ درصد، نرخ مشارکت کارشناسی ارشد بالای ۶۸ درصد و نرخ بیکاری آن‌ها نزدیک به ۹ درصد، نرخ مشارکت فارغ التحصیلان دکتری بالای ۷۰ درصد و نرخ بیکاری آن‌ها سه درصد است. طبق برآورد‌های مرکز آمار در سال ۱۴۰۱ تقریبا ۵۰۰۰ فارغ‌التحصیل دکتری داشتیم که موفق به پیدا کردن شغل نشده اند. زهرا نژادبهرام، فعال سیاسی اصلاح‌طلب هم به تازگی بیکاری فارغ‌التحصیلان مقطع دکتری را نگران‌کننده دانسته و هشدار داده: «نمایندگان به فکر پنج هزار دکترای بیکار باشند.» این برای نخستین‌بار نیست که مسوولان درباره افزایش دکتری‌خوان‌ها هشدار می‌دهند، اما عجیب اینجاست که در روز‌های پایانی ۱۴۰۲ هستیم و به‌نظر نمی‌رسد برنامه‌ریزی جدی در این زمینه انجام شده باشد.

مرکز پژوهش‌های مجلس با اشاره به هزینه‌های سرسام‌آور سلامت در ایران نوشت، فقدان نظام اثربخش محافظت از افراد در برابر مخاطرات مالی، احتمال صرف نظر بیماران از دریافت خدمات سلامت مورد نیاز را افزایش می‌دهد. بنا به تعریف سازمان جهانی بهداشت، اگر مجموع پرداخت‌های مستقیم از جیب خانوار برای سلامت برابر یا بیش از ۴۰ درصد از ظرفیت پرداخت خانوار باشد، مخارج کمرشکن سلامت رخ داده است. بنا بر نتایج پیمایش هزینه درآمد خانوار، طی سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰ به طور متوسط ۳۰ درصد از مجموع پرداخت از جیب خانوار صرف تهیه دارو شده است. موضوعی که بیمه‌ها هم تا جای ممکن قصد پیچاندن مردم در این حوزه را دارند. نظارت سازمان‌های بازرسی هم فاقد اثربخشی لازم بر کنترل قیمت و کیفیت دارو‌های تولیدی و کاهش چرخه فساد ارزی در این حوزه می‌باشد.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

امیرهوشنگ لطیف دانشجوی اقتصادکشاورزی بیان داشته است که به جرات می توان گفت که پس از حدود بیست و دو سال از زمان ادغام وزارتین ، انتخاب آقای نیکبخت بعنوان وزیر جهاد کشاورزی نقطه عطفی در مدیریت این بخش بویژه از ابعاد تناسب پیشینه کاری و خاستگاه اداری و اجرایی در بخش کشاورزی است و ... . بنظر می رسد که نظرات ایشان دارای سوگیری های چندگانه همکار بودن، شاید هم دانشگاه بودن(نیکبخت دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد است)، شاید هم استانی بودن( نیکبخت گویا زابلی است) و مواردی همانند است. جناب مهندس لطبف ، از پشت پرده این انتصاب چه می داند؟ آیا ایشان می دانند چه کسی آقای نیکبخت را به رئیس جمهور معرفی کرده است ( کد شناسایی: چشم انداز پارک ساعی)؟ آیا آقای لطیف می دانند که با حضور چه کسانی در تشکیلات مواجه خواهند شد؟ آیا شاهرخ رمضان نژاد را می شناسند؟ آینده حرف های زیادی برای اثبات خواهد داشت جناب لطیف. اما یک سوال؟ مگر حجتی ،کشاورز و .... ،از درون وزارتخانه وزیر نشدند؟ سوال دوم، شما که در دفتر بازرسی تعاون روستایی همکار جناب نیکبخت بودید،آیا از سطح توانمندی ارتباطی ، توانمندی تیم سازی و توانمندی فنی ایشان اطلاع ندارید؟ توصیه می کنیم، بیشتر مراقب دین و دنیای خودتان باشید.